Menü

  • Ana Sayfa
  • Kitap Yorumlarım
  • Kitap Alışverişlerim
  • Haberler
  • Etkinlikler
  • Dizi&Film Yorumlarım

    21 Mayıs 2016 Cumartesi

    Tersyüz | Amy Harmon | Alıntılar

    Herkese aylar sonra selam. Sözde blogta çok aktif olacaktım ama nerede... Bookstagramda bile aktif olamıyorken,bir de araya Youtube girince,e tabi bir de buna ek olarak okul diye bir faktör söz konusu olunca yalan oldu. Hazır Tersyüz'e bayılmışken ve her bir yanı post-it doluyken neden alıntıları paylaşmıyorum diye düşündüm. Keyifli okumalar!

    Kitabın yorumunu instagramda yaptım. Buradan ulaşabilirsinizz!





                                                       -SPOİLER İÇERİR-
              sayfa/41  
    '' Bulutsuz diyarların ve yıldızlı göklerin 
      Gecesi gibi yürür tüm güzelliğiyle;
               Karanlığın en karası,en parlağı ışığın 

                Buluşur suretinde ve gözlerinde. ''                        

                                                                 -Lord Byron
         

     sayfa/46 ♥
    Hiç kimse mi,hiçbir yer mi? Fern: Başka bir yerde herhangi biri olmaktansa evimde hiç kimse olmayı tercih ederim. Ambrose: Hiçbir yer olmayı tercih ederim. Adam olman beklenirken bir ''hiç'' olmak fazlasıyla rahatsız edici bir durum. Fern: Nereden bileceksin ki? Sen daha önce ''hiç kimse oldun mu? Ambrose: Herhangi biri olan herkes başarısız olduğu anda ''hiç kimse'' olur.


      sayfa/87

    Bailey durup dururken, ''Bazen kabullenmek çok zor.'' dedi.
    Fern,kısa bir süre devam etmesini bekledi.
    ''Asla sevilmek istediğin biçimde sevilmeyeceğin gerçeğini kabullenmek zor.''

    sayfa/130

    Fern'in babası, ''Güzelliğin aşkı önleyici bir şey olabileceğini düşünürüm sık sık,'' dedi düşünceli bir ifadeyle.
    ''Neden?''
    ''Çünkü bazen bir yüze aşık oluruz,onun ardındakine değil. Annem yemek yaparken etin yağını süzeer ve onu dolaptaki teneke kutuda saklardı. Uzun bir süre içi fındık kremalı,çikolata kaplı uzun kurabiye kutularından birini kullandı. Pahalı olanlar var ya, ondan. Birkaç kez annemin zulasını bulduğunu düşünerek açtım kutuyu, ama kapağı açar açmaz leş gibi kokan yağ öbeğiyle karşılaştım.''
    Elliott,ne demek istediğini anlayarak bir kahkaha attı. ''Bu aşamada kutunun bir önemi kalmıyordu değil mi?''
    '' Kesinlikle. Canımın kurabiye istemesine neden oluyordu ama kutu tamamen yanıltıcı bir reklamdı. Bence bazen güzel bir yüz de yanıltıcı reklamdır ve çoğumuz kapağın altına bakmaya zahmet etmeyiz. ''



         sayfa/156

                                         ''Bence engel tanımaz gerçek bir aşkla

                                        Sevmiş olanlar. Aşk demem aşka

                                        Değişik durumlarda değişip duruyorsa,

                                     Ya da meyil duyuyorsa bırakmaya ilk fırsatta

                                        Aşk dediğin fırtınaya bakar ve titremez asla.''
                                                                                                                       
                                                                                                      -Shakespeare



           sayfa/157

                                   ''Ah,hayır! Her daim duracak bir işarettir,
                                    
                                     Bir yıldızdır,dönen teknelere rehberdir,

                                   Boyu posu ölçülse de bilinmez değeri nedir.

                                      Zamanın oyuncağı olmaz; gül dudaklı

                              Ve yanaklı aşkı götürebilir sallasa zaman orağını;

                                  Değişmez aşk kısa da sürse saatler ve haftalar,
                    
                                          Aşk dediğin kıyamete kadar yaşar.''

                                                                                           -Lady ve Korsan kitabından.




           sayfa/158
                             
                                 ''Şüphe duy yıldızların ateşten olduğundan,
                                  
                                    Şüphe duy güneşin gökte salındığından,
            
                                        Doğrudan şüphe duy, ola ki yalan,

                                       Ama asla şüphe duyma aşkımdan''

                                                                                                -Shakespeare


         sayfa/172

        ''Eğer Bailey'de kas distrofisi olmasaydı, Bailey olmazdı. Akıllı, duygusal ve bizim anlayamadığımız bir çok şeyi anlayan Bailey olmazdı. Eğer sağlıklı, babasının takımında güreşen, şimdiye kadar tanıdığın diğer çocuklardan farklı davranmayan biri olarak yetişseydi onu görmezden gelirdin. Bailey'i bu kadar özel kılan en büyük sebep yaşamın onu mükemmel bir şeye dönüştürmesi... Belki dışını değil ama içini. Bailey, içinde Michelangelo'nun David'ine benziyor. Ve biz ona baktığımızda gördüğümüz bu. ''

       sayfa/273

    Fern içini çekti. ''Takma ismim Amber Rose.''
    ''Ambrose mu?''
    ''Amber Rose,'' diye düzeltti Fern.
    ''Amber Rose mu?'' dedi anlaşılmaz bir tonla.
    Fern çok hem de çok alçak bir sesle, ''Evet,'' diye karşılık verdi. Ve Ambrose uzun hem de çok uzun bir süre kahkahalarla güldü. Gülmesi bitince Fern'i yastıkların üzerine bastırdı ve karşılık vermesini bekleyerek hafifçe öptü.





    2 yorum:

    1. Senin blogunu gördükçe blogumla ilgilenesim geliyor.Ne kadar tatlış,mükemmel bir insansın sen ya *gözlerinden kalp fışkıran emoji*

      YanıtlaSil
      Yanıtlar
      1. Ya bunu şimdi görmem? Çok teşekkür ederimm.. ♥

        Sil